De namen van personen en bedrijven in deze blog zijn of niet weergegeven of fictief ter bescherming van de privacy, en omdat ik geen zin heb in vervolging gesteld te worden door werkelijk genoemde bedrijven.
Het was eventjes zoeken geweest naar een leuk en passend project, maar in juni 1993, maandag 7 juni om precies te zijn, meldde ik me aan bij de portier van een metallurgische wereldspeler waarvan ik de naam niet mag vrijgeven. Kwart over zeven 's ochtends. Ik had de sollicitatieronden bij een gekende en gerenommeerde aannemer in industrieel technisch onderhoud en piping doorstaan, en was als first job ingezet als werf- en projectleider bij deze klant in de metallurgie.
Na de gewoonlijke poespas van veiligheidsintroducties, voor zover die in die tijd werden gegeven, kreeg ik mijn toegangsbadge en werd ik opgehaald door één van mijn brigadiers. We begaven ons samen naar het 'contractorpark', waar de werf- en bureelcontainers stonden opgesteld. Ik keek even rond en dacht: Hier is wat 'orde en netheid nodig', wat me onmiddellijk door Karel, één van de brigadiers, werd bevestigd. Vermoedelijk had de man aan mijn gelaatsuitdrukking gezien dat ik hier niet direct blij mee was.
Ik counterde de opmerking en vroeg: "first things first, zijn er nog "administratieve aangelegenheden, papiermolen dus, die we nog moeten doorgaan, of kunnen we meteen starten met een briefing?"
Karel wist me te vertellen dat ik eerst de interne medische dienst van het bedrijf, dat ik gemakshalve 'koperboer' ga noemen, moest bezoeken om één en ander te checken, voor ik kon starten. Dat was een 'standaardprocedure'. Ik maalde er verder niet om, deed mijn veiligheidsschoenen aan, viste de veiligheidsbril uit zijn etui, zette mijn helm op en zei: "Zullen we?".
Karel wandelde met me mee naar de medische dienst, en gidste met door de administratieve zever. Na een half uurtje zag de dokter me, nam wat parameters, trok wat bloed, nam een urinestaal, en ik kon beschikken.
Ik wandelde terug naar de 'barakken', en vroeg aan Eddie, ook een brigadier, om het team samen te roepen voor een briefing.
Eén van de lopende projecten was de air chocks vervangen op de trechters van de cadmiumafdeling. Drie weken dagploeg, vier personen. Nieuwe Air chocks, nieuwe breekplaten, en nieuwe pneumatische leidingen en ventielen met bijbehorende kasten. Standaard veiligheidsuitrusting, aangevuld met een P2 stofmasker en wegwerp overalls.
Dat project heeft de basis gelegd van mijn situatie vandaag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten